Więcej informacji na temat stresu, depresji i lęków znajdziesz tutaj Życie w stresie - jakim kosztem?
Stres - niby się już tak bardzo do niego przyzwyczailiśmy, a jednak chyba nadal nie doceniamy jego konsekwencji. Czym może się skończyć życie pod ciągłą presją? To zależy. Od tego jak bardzo jesteśmy podatni na...stres i jak reaguje na niego nasz organizm. Istotnym czynnikiem jest też wiek i ogólny styl życia. Stres może doprowadzić do depresji, jeśli jest długotrwały i silny. Może spowodować raka, czy zawał serca. Dlaczego? W stresie nasze ciało zachowuje się, jakbyśmy byli zagrożeni - zwiększa się wydzielanie hormonów (takich jak adrenalina) które pozwalają wycisnąć z naszych ciał więcej. Jednak - to się sprawdza, jeśli trwa krótko, a jak zagrożenie mija, to nasz organizm się uspokaja. W stresie jednak nie mija, a utrzymywanie organizmu w ciągłej pełnej gotowości ma fatalny wpływ na jego zdrowie.
Stres - znajdź sposób na niego!
Współcześnie niestety stres jest codziennością praktycznie każdego. Problemy ze stresem mają już dzieci w szkole. Niestety nie każdy ma dobrą atmosferę w pracy czy też satysfakcjonujące zarobki, wielu ludzi po prostu się przepracowuje bo nie mają innego wyjścia. Jak radzić sobie ze stresem? Wiadomo - idealnie byłoby wyeliminować przyczyny, jednak często to jest niemożliwe. Zamiast tego często sięgamy po umilacze, które szkodzą naszemu zdrowiu - alkohol, słodycze, czy też papierosy. Jedną z dobrych metod jest aktywny tryb życia i wysiłek fizyczny. Pozwala nam pozbyć się złych emocji i wyzwala endorfiny. Spróbuj znaleźć pasję, która cię zrelaksuje - to z pewnością pomoże zachować psychiczną równowagę. To nieprawda, że musi to być kosztowne i modne hobby, czy też wymagające dużego zaangażowania.
Stres w pracy - cytat z Wikipedii
Stres w pracy to stan dyskomfortu psychicznego wywołany rozbieżnością pomiędzy warunkami i wymaganiami stawianymi pracownikowi a jego możliwościami poradzenia sobie z nimi w danym momencie. Pracownik dostrzega ten rozdźwięk jako zagrożenie swego zdrowia, życia lub własnej integralności.
Do czynników zagrażających w obszarze wymagań zalicza się m.in.:
przeciążenie ilościowe pracą ? na pracowniku spoczywa obowiązek wykonania dużej liczby zadań w krótkim czasie a warunki pracy uniemożliwiają koncentrację,
przeciążenie jakościowe pracą, powodowane m.in. przez: zadania trudne lub skomplikowane umysłowo wymagające ciągłego dokształcania pracownika,
niedociążenie jakościowe, będące skutkiem takich sytuacji, jak m.in.: monotonia pracy lub praca poniżej możliwości pracownika,
konfliktowość roli oddziałująca na pracownika w sytuacjach takich, jak: konieczność godzenia sprzecznych interesów czy praca w sytuacji uzyskiwania sprzecznych poleceń.
Sytuacje zagrażające w obszarze kontroli nad pracą obejmują przykładowo:
brak jasności co do zakresu zadań albo odpowiedzialności,
brak jasności w zakresie kryteriów oceny pracy i/lub brak informacji zwrotnej o wynikach pracy,
brak jasności co do celów pracy i stawianych wymagań,
niskie poczucie bezpieczeństwa w pracy.
Zagrożenia w zakresie wsparcia społecznego to m.in. :
utrudniony kontakt z przełożonym,
praca w izolacji,
brak systemu motywacyjnego,
system motywacyjny nastawiony na rywalizację.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stres_w_pracy
O zaburzeniach depresyjnych - z Wikipedii:
Zaburzenia depresyjne lub endogenna lub ? są terminami najczęściej odnoszącymi się do endogennych zespołów depresyjnych, które występują w przebiegu chorób afektywnych (określanych także jako: zaburzenia afektywne, zaburzenia nastroju). Terminy te są stopniowo wypierane przez pochodzący z amerykańskiej klasyfikacji DSM-IV termin "duża " (ang. major depression), którego odpowiednikiem w europejskiej klasyfikacji ICD-10 jest termin "epizod depresyjny". Należy jednak zaznaczyć, że choć zakresy znaczeniowe wymienionych określeń zachodzą na siebie, to nie są one w pełni równoznaczne i zostały stworzone dla różnych celów.
Epizod depresyjny (epizod depresji endogennej) może mieć miejsce zarówno w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej, jak i choroby afektywnej dwubiegunowej - stąd, mówi się odpowiednio o depresji jednobiegunowej lub o depresji dwubiegunowej.
Niekiedy, termin jest również stosowany w innym, szerszym znaczeniu - zespołu (ang. syndrome) objawów depresyjnych czyli zespołu depresyjnego. Zarówno zespoły depresyjne endogenne, jak i zespoły depresyjne o innym podłożu, mogą charakteryzować się występowaniem tych samych objawów psychopatologicznych, w szczególności: obniżenia nastroju (smutek, przygnębienie), niezdolności do przeżywania przyjemności (anhedonia), obniżenia napędu psychoruchowego i zaburzenia rytmu okołodobowego.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Zaburzenia_depresyjne
Kiedy lęk staje się fobią
Bywają i lęki irracjonalne (lub z pozoru irracjonalne), takie jak fobie. Trudno wytłumaczyć lęk przed dużą przestrzenią, czy też paranoidalny lęk przed zarazkami i brudem. Pająki ogólnie nie cieszą się sympatią, ale reagowanie na nie atakiem paniki z hiperwentylacją, nie jest normą (w skrajnych wypadkach atak fobii może spowodować zdjęcie, lub obrazek). Lek wysokości również jest powszechny, ponieważ nie ma de facto w tym nic dziwnego - boimy się spaść, mamy poczucie zagrożenia. Ale może on mieć oblicze chorobowe - własnie wtedy mówimy o fobii - jeżeli lęk jest tak silny, że utrudnia nam życie i jesteśmy temu całkowicie podporządkowani. Tego nie można lekceważyć, ponieważ taki stan ma tendencję do pogłębiania się. Warto się zastanowić nad terapią i dzięki niej zrozumieć, co tak naprawdę kryje się za tą fobią.